Text

Daar sta je dan, twee stappen van de rotonde af. Je voelt je aan de ene kant sterk dat je een keuze hebt gemaakt, je de stap hebt gezet. Bij de tweede stap kreeg je ruzie, een ontzettende ruzie met je moeder. Ze was het niet eens met wat je zei. Het zet je stil, het maakt je verdrietig en boos. Je bent ontzettend uitgevallen naar je moeder en appt mij dat je het niet kan. Ik vraag je wat je niet kan? Ik wil geen ruzie’s, ik kan niet voor mezelf kiezen, omdat ik dan bang ben om mensen kwijt te raken.We spreken af. Tijdens de wandeling vertel je over je twijfels. Als ik doorga met stappen zetten, dan heb ik het gevoel dat ik straks er alleen voor sta en dat ik eenzaam ga zijn.‘Ik ben zo bang dat ze dit deel van mij niet gaan accepteren. Ik ben alleen maar bezig met het bedenken wat andere mensen ervan vinden’Ik vraag je of je dit deel van jezelf kan accepteren. Je zet een stap terug. Ineens komen er allerlei oude herinneringen naar boven. Daar mocht en kon dit deel van jou er niet zijn. Het was teveel, je moeder had genoeg aan zichzelf. Ik vraag je of je in de ruzie vanuit je volwassen ik of vanuit je kleine meisje (iedereen heeft een klein meisje/jongetje in zich die door alle ervaringen je veilig wilt houden) hebt gesproken. Het was het kleine meisje in jou die gelijk boos werd en zichzelf probeerde te gaan verdedigen. Zij zet je hoofd zo op aan, dat het overuren draait. Ben ik wel goed genoeg? Ik kan dit niet! Ik weet niet wat ik moet doen? Ik voel me leeg. Ik kan geen stappen meer vooruit zetten. Het lukt gewoon niet. Ik sta stil. We staan ook letterlijk even stil, maar de zon begint op je te schijnen. Ik vraag je wat dit kleine meisje nodig heeft;‘Jij; een hele dikke knuffel en ze mag weten dat ze goed is zoals ze is. Dat het verleden niet meer is zoals nu is. Dat ik haar snap dat ze zo opstandig is, dat dit niet hoeft als ze weet dat ik ook rustig naar haar kan luisteren. Dat ze mag bestaan. Precies zoals ze is en niet perfect.’

Daar sta je dan, twee stappen van de rotonde af. Je voelt je aan de ene kant sterk dat je een keuze hebt gemaakt, je de stap hebt gezet...

Welke delen van jezelf vind jij moeilijk om te accepteren?

Als je echt van de rotonde af wil komen en je hart wil gaan volgen, is het goed om de relatie met jezelf te onderzoeken. Hoe voelt de relatie met jezelf? Hoe is de verbinding? Vind je het spannend om alleen met jezelf te zijn? Komt er veel naar boven als je alleen bent? We worden gevormd door alle ervaringen in het leven. Deze ervaringen kunnen ervoor zorgen dat je hart op slot gaat, er een muur om heen wordt gebouwd en soms een dikke gracht met een ophaalbrug die vaak gesloten blijft. Je bent dan niet meer in verbinding met jezelf. Je kunt op een feestje staan met veel mensen om je heen en je toch eenzaam voelen. Of in contact met andere mensen denken; ‘wat vinden ze nou leuk aan mij? Zitten ze wel op mij te wachten?’ Als je tijd voor jezelf neemt, echte me-time, kan je reflecteren en het gevoel toelaten wat er onder deze gedachten zit. Komen er dan oude herinneringen boven? Misschien voel je dan pijn in je lichaam of voel je jezelf leeg. Durf jij dit aan te gaan door naar je angsten en onzekerheden te kijken, deze te voelen en het er te laten zijn? Soms kan het alleen al helpen om er met je aandacht heen te gaan en bewust te blijven ademen.Het zal je helpen om meer de verbinding met jezelf te voelen. Sta jij in je kracht?Soms is de verbinding met jezelf lastig en moeilijk en ga je vanuit angst en onzekerheid verbinden met anderen. Je bent dan behoeftig (hebt iets nodig van de ander) voelt een leegte en/of onvrede. Je wilt dan graag de bevestiging van de ander, opvulling of misschien wil je compensatie van de ander voor wat jou is aangedaan. Je wordt dan afhankelijk van anderen voor je eigen geluk. Je doet hiermee jezelf te kort.Het is goed om te weten dat geluk van binnenuit komt. Het zit in de kleine dingen. Het voelt alsof het geluk je toelacht, het soms komt aanwaaien of je kan genieten van de kleine dingen. Wil jij dit ook? Sta eens stil bij de vragen in bovenstaande tekst. Misschien krijg jij dan antwoorden. Krijg je ze niet en wil je ze wel? Stuur me gerust een bericht voor een vrijblijvende kennismaking.

Als je echt van de rotonde af wil komen en je hart wil gaan volgen, is het goed om de relatie met jezelf te onderzoeken...

Ben jij in verbinding met jezelf?

"Een opstelling doen was iets wat me trok. Alleen in een groep dat doen, weerhield me om de stap te zetten.Daarna de stap gezet en een afspraak gemaakt. Voor de afspraak kreeg ik allerlei vragen over welke ontwikkeling ik heb doorgemaakt, hoe mijn familie van herkomst in elkaar zit, ingrijpende gebeurtenissen, huidige gezinssituatie etc. Dat was al boeiend om mee bezig te gaan. Tijdens dat proces van opschrijven en beantwoorden van de vragen kwam een eigen patroon naar boven. Dat maakte dat mij vraag veranderde. Door het proces werd mijn eerste vraag verdiept naar een nog diepere laag. Daar ben ik mee aan de slag gegaan.Lisette is vriendelijk en makkelijk toegankelijk. Dat maakt dat ik mij kon openen. Dat het een morgen lang alleen maar over mijzelf kon gaan. Dat gebeurt nooit. Dat was wennen, maar tegelijk ook zo fijn.Lisette stelt vragen waar ik over na moest denken. Heerlijk is dat. Dan kom ik bij dingen waar in de waan van de dag het niet over gaat. Ik ga er dan aan voorbij. Ik voel de dingen/ worstelingen wel, maar kan er dan geen woorden, laat staat er gevoel aan geven.Na een ochtend praten, voelen, doorleven, ging ik met een hoofd en lijf vol inzichten naar huis.Nu na een paar weken druppelen de inzichten verder door. Veranderen wat ik eerder wel probeerde, lijkt me nu beter af te gaan. Ik weet nu wat er onder mijn gedrag zit. Dat maakt het eenvoudiger om de verandering in te zetten. Fijn om te voelen dat het me nu wel lukt. Dankbaar voor die fijne morgen van hard werken. Het was een cadeau aan mezelf.Dank lieve Lisette voor jouw hulp, je vragen, je luisterend oor, de oprechte belangstelling. Ik neem de nieuwe inzichten mee en verweef ze met de komende ervaringen op mijn pad in het leven."

Een opstelling doen was iets wat me trok. Alleen in een groep dat doen, weerhield me om de stap te zetten...

Een leuke review

Jij vertelde mij er over;Leegte, soms voel ik die zo erg in mijn lichaam. Soms voelt het als honger, soms als een zeurderige pijn, maar bovenal voelt het leeg. Ik wil er bij stil staan, maar meestal ga ik ervan weg. Dan ga ik eten. Chocolade, koekjes en/of chips. Soms schrik ik ervan als de hele reep en soms ook twee ineens op zijn. Dan voel ik me daar weer schuldig over, vind ik mezelf dik en voel ik me opgeblazen. De andere keer ga ik op de bank zitten en ga ik domweg tv kijken of veel afleveringen kijken van mijn favoriete serie. Het gevoel is er dan even niet. Het voelt als verdoofd. Het is fijn als het gevoel even weg is. Weg van mij. Het komt echter altijd weer terug. Soms hetzelfde moment, soms de volgende dag, soms dagen achter elkaar en soms na een week. De leegte maakt dat er niks meer uit mijn handen komt, ik veel dingen wil doen, maar niks doe. Soms wordt ik er chagrijnig van, soms down, soms voel ik ook even helemaal niks. Het voelt als een blok op mijn buik, als honger, als een zeurderige pijn. Het voelt alsof ik steeds hetzelfde rondje blijf lopen, rondjes op de rotonde. Als ik je vraag wat wil de leegte je vertellen, beginnen je tranen flink te stromen. De woorden komen niet. Je weet het niet of je durft je nog niet uit te spreken.

Leegte, soms voel ik die zo erg in mijn lichaam. Soms voelt het als honger, soms als een zeurderige pijn, maar bovenal voelt het leeg...

Leegte

We zitten op een bankje. Je vertelt mij dat je geen tijd voor jezelf hebt, omdat je geen nee durft te zeggen. Geen nee tegen anderen. Tegen jezelf zeg je regelmatig nee. Je baalt ervan. Je wilt graag anders, maar weet niet hoe. Er valt een stilte. Je vertelt dat je een pleaser bent. Je wilt het anderen graag naar hun zin maken. Je bent bang dat als je nee zegt dat mensen boos worden, je niet meer leuk vinden, je anderen laat zitten, je bent bang voor de afwijzing. De afwijzing, daar beginnen je tranen te stromen.Zeg je geen nee om het gedoe uit de weg te gaan? Als je altijd maar ja zegt, heb je ook nooit gedoe. Het rotgevoel, de schaamte, de onzekerheid of de frustratie, die hoef je dan niet te voelen. Je gaat het uit de weg. Ik noem het rotonde lopen. Op de rotonde vermijd je die gevoelens allemaal. ‘Je knikt snikkend ja. Zo voelde het een hele tijd voor me. Ik kreeg een goed gevoel als ik dingen voor anderen deed.Nu is dat niet meer zo. Ik heb het gevoel dat ik steeds over mijn eigen grens ga. Er knaagt iets aan me, ik ben moe van het altijd maar alles doen’. Je hart fluistert iets anders…‘Ik weet dat ik nee moet zeggen, maar ik vind het zo spannend. En ik heb altijd weer honderd redenen om het toch weer te doen. Ik praat het voor mezelf goed en als ik me er een beetje rot door ga voelen ga ik snoepen of netflixen, zodat het rotgevoel er even niet is’ Ik laat je weten dat je dan nogmaals een rondje op de rotonde loopt. Je blijft het gedoe uit de weg gaan. Pleasen doe je namelijk om de ander niet teleur te stellen. Je past je aan, wil niet teveel ruimte innemen, dekt jezelf in of zegt wat je denkt dat de ander zou willen horen omdat je niet wil dat hij/zij boos op je wordt.Onbewust zeg je ik doe er niet toe, mijn mening, behoefte of wens is minder belangrijk dan die van jou.⁠ rotonde lopen wordt gedreven door angst. Wat als je uit liefde voor jezelf gaat kiezen. En naar je hart gaat luisteren. Welke afslag ga jij dan nemen? Welk gedoe komt er dan? En hoe kan jij dit gedoe gaan dragen (ipv uit de weggaan)? Wat levert het je op? En wat kost het je?

We zitten op een bankje. Je vertelt mij dat je geen tijd voor jezelf hebt, omdat je geen nee durft te zeggen...

Wat doe jij om geen gedoe te hebben?

Wat zou je volgende week anders kunnen doen om meer tijd voor jezelf te nemen? We zijn allemaal zo druk dat we vaak chronisch tijd te kort komen. Het me-time moment schiet er vaak bij in. Soms door de drukke agenda, soms doordat je geen ‘nee’ durft te zeggen. Door de overvolle dagen zijn we ‘s avonds vaak uitgeput. Dan ploffen we neer op de bank om een film of serie te kijken. Dit is dan de tijd die we onszelf gunnen. Alleen levert het vaak geen energie op. Het kost energie. Wat als jij nou echt tijd voor jezelf gaat nemen. Met de volle aandacht iets leuks gaat doen voor jezelf. Een afspraak maken met jezelf en deze ook echt nakomen. Plan eens een moment in je agenda. Ik zou het leuk vinden als je me laat weten wat het je heeft opgeleverd!

Wat zou je volgende week anders kunnen doen om meer tijd voor jezelf te nemen? We zijn allemaal zo druk dat we vaak chronisch tijd ... 

Wat doe jij om geen gedoe te hebben?

Me time

Praktijk locatie

Wil jij je hart laten spreken en je hoofd leren luisteren?